Ondanks mijn kortstondige vakantie van een week kreeg ik ook vorige week het verzoek om te reageren op de Eurostat-statistieken dat België als een van de slechtste leerlingen in Europa gerangschikt staat. Nu is het gemakkelijk om de politiek als schuldige aan te wijzen en voor een deel is dit ook zo, maar de waarheid is zoals steeds genuanceerder.

Het feit dat we in de start van Europa bengelen (vierde van onder te beginnen op 27 landen) heeft als mededeling weinig waarde daar onze geografie nu eenmaal niet voordelig is voor veel historische duurzame productie. Hetzelfde geldt trouwens…

De stelling dat onze sector slechts zelden positief in het nieuws komt is voor niemand een verrassing. Ook deze week ging men weer vrolijk door op het slaan van de sector zonder al te veel kennis of onderbouwing. Men klaagt over de energieprijzen op een moment dat deze zeer laag staan. Gas kost in de Verenigde Staten een vierde van wat het hier kost, een vat olie is in jaren niet zo goedkoop geweest, CO2- emissies zijn zo goed als gratis, etc.

Natuurlijk zijn er nationale verschillen en is het bijvoorbeeld wel zo dat onze grootindustrie vandaag te veel betaalt voor de verduurzaming…

Het is zeker niet de eerste keer dat ik schrijf over de vele rookgordijnen in de Belgische energiemarkt, maar deze week was weer een leuke of moet ik zeggen triestige week?

CREG kondigde deze week (nogmaals) aan dat onze tarieven vergeleken met de buurlanden nog steeds duurder zijn. Het gaat hier wel alleen over het deel elektriciteit. Men vergeet Duitsland wel even of wordt het niet belicht. Duitsland heeft nog hogere elektriciteitstarieven dan ons (toch voor de kleine verbruiker) en voor zover ik weet is Duitsland toch de economische sterkhouder van Europa. Dit bewijst trouwens…

Iedereen haalt opgelucht adem nu de langste winter in jaren achter de rug is. De zon lijkt net een vreemd object waar we in een ver verleden nog eens kennis mee gemaakt hebben.

Mijn zonneboiler danst van vreugde tot 70 graden en zorgt ervoor dat zelfs de warmtepomp per direct werkeloos wordt, laat staan de reservediesel.  Waar ik woon(nochtans op 15 kilometer van Luik en Maastricht en er passeert een hoofdaardgasleiding van Fluxys) is geen gasnetwerk.  Onbegrijpelijk dat in de 21^ste eeuw er nog steeds hele gemeenten zijn waar geen gasnetwerk is.

Hoeveel liter…

Dat 2013 een belangrijk jaar is voor NPG blijkt vooral uit het aantal biogasinstallaties(windmolenprojecten zijn nog in ontwikkeling en eerder vanaf 2014 voorzien) dat we gaan bouwen, een minimum van vier en een verwachte vijf installaties gaan zowat allemaal in hun bouwfase voor de zomervakantie en dat is voor een jong bedrijf als NPG (en voor vele andere bedrijven in deze sector) een hele uitdaging.

Gelukkig heeft het bedrijf zich de laatste maanden versterkt met nieuwe collega's waarvan het voor een aantal ook ineens de vuurdoop wordt. We verwachten drie installaties in Vlaanderen…

Ondanks de vele berichten over de zogenaamde te hoge energieprijs zien we dit niet terug in het aantal nieuwe spelers op de markt of het aantal nieuwe investeringen. Dat de klassieke sector (productie, handel en verkoop) van grijze stroom of gas het niet gemakkelijk heeft, is wellicht voor buitenstaanders verrassend, maar voor collega's uit de sector of lezers van mijn blog niet.

Of het nu gaat over grootschalige productie met bijvoorbeeld nieuwe gascentrales, die ofwel niet werken of in de mottenballen worden gezet, of over investeringen in nieuwe slimme netwerken, de sector heeft…

Het is weer opvallend stil geworden nadat een zestal maanden geleden met veel bombarie het zogenaamde uitrustingsplan van de staatssecretaris Wathelet werd voorgesteld. Dat de toestand er sindsdien niet op verbeterd is, werd de laatste maanden zeer duidelijk door de aankondiging van de ene sluiting na de andere.

Vooral de sluiting van een aantal gascentrales door onder andere Suez/GDF/Electrabel, E-on, T-power en deze week EDF Belgium (voormalige SPE-Luminus) is zorgwekkend te noemen. Vermits we op dit ogenblik al massaal importeren en de grenscapaciteit zowat maximaal benutten…

De vreugdedans van president Obama langs de totempaal van de Dakota's (lees schaliegas) is opmerkelijk te noemen en zijn enthousiasme ervoor staat in schril contrast met zijn duurzame ambities tijdens de campagne in 2008. Obama roemt het groot economisch succes van schaliegas en de vele banen die erbij zijn gekomen. Dat duurzaam geen prioriteit meer is van zijn regering kun je zien in de middelen die worden vrijgemaakt voor een duurzamere energiehuishouding.

Die middelen vallen in het niets in verhouding met de middelen die worden vrijgemaakt voor het winnen van schaliegas en olie.…

Deze week vielen er enkele opmerkelijke namen tussen wal en schip of beter gezegd van hun schip. De directeur van Telenet werd bedankt voor bewezen diensten nadat hij de spreekwoordelijke middelvinger had opgestoken naar zijn hoofdaandeelhouder. Het mislukte overnamebod (hoezo mislukt, is gewoon uitstel van executie als je al 58 % hebt, als de prijs te duur is zijn er andere mogelijkheden, je belaadt het bedrijf met schulden en haalt alle cash eruit zodat de koers vanzelf de dieperik in gaat. Vervolgens doe je een nieuw bod op de resterende aandelen en de kansen zijn dan veel beter).
…

Zoals steeds is de Belgische energiemarkt goed voor de nodige media-aandacht. De laatste in het rijtje is dat Electrabel in zijn klantennieuwsbrief/brochure met veel trots wist te zeggen dat zij nu de goedkoopste zijn in België volgens de federale regulator Creg. Dit zou gelden voor hun Internettarief voor de maand januari 2013.

De dag nadat de brochure bij iedereen in Vlaanderen in de bus is gevallen (ook bij mij ook al ben ik al vele jaren geen klant meer bij de dominante marktpartij) ging de Creg direct in de tegenaanval door te claimen dat de communicatie van de oude dame misleidend…