Afgelopen weekend had ik het genoegen om op het eiland Texel in een Yurt te verblijven. De hoofdletter is zeker verdiend want deze veredelde tent uit Mongolië laat je teruggaan naar grootmoeders tijd en ver daarvoor. Of Djenzis Khan in dergelijke tent heeft geslapen weet ik niet, maar het kweekt zeker een groepsgevoel.

De tent ziet er van buiten een beetje uit als een mini vergister en mijn gezelschap maakte zich vrolijk dat wij ons toch wel heel gelukkig moesten voelen, maar dat ze toch wel bezorgd waren om het operationeel proces. Opmerkingen zoals Als het dak er maar niet af…

De waarzeggers zijn terug van nooit weg geweest, de psyche van de mens werkt al eeuwen met de wil om te kunnen weten wat er gaat komen. Het grote onbekende is simpelweg iets wat we niet kunnen aanvaarden en keer op keer krijgen we voorspellingen over ons heen van specialisten in hun sector.

Of het nu de bankensector, oliesector of onze sector is, we wagen ons allemaal aan voorspellingen. Als het moment van de waarheid dan daar is gaan we op zoek naar die voorspellers die het juist hadden om ons gerust te stellen dat we (als mensheid) dus in staat zijn om te voorspellen.
Lees verder

Dat onze sector al langer een waarderingsprobleem(lees perceptie) heeft en onze producten gelijk staan met het betalen van belastingen qua emotie is nog geen reden om het gratis te gaan weggeven. De sector dient zich dringend opnieuw uit te vinden ook al wil dat niet zeggen dat het produceren van elektriciteit overbodig is geworden.

Vanuit Europa gaat men nieuwe initiatieven lanceren want het huidig marktmodel zit in zijn laatste fase. Nu is mij niet helemaal duidelijk dat het zogenaamd empoweren van mensen ervoor gaat zorgen dat we naar een 100% duurzame energiehuishouding gaan.…

Door de transitie waar onze sector door gaat spreek ik geregeld met diverse politieke verantwoordelijken. Dit van zowel de verschillende regeringen, kabinetsmedewerkers, uit de administratie als de parlementaire afgevaardigden.

Mijn doel is om iedereen dezelfde informatie te geven om zo de bewustwording te bevorderen dat dringend werk moet gemaakt worden van een nieuw marktmodel (lees het huidige is snel zijn eindpunt aan het naderen). Dit geldt niet alleen voor België, maar ons land heeft nog extra uitdagingen gezien de historisch dominante positie van een partij.

Een…

Terwijl in politieke middens iedereen relatief blij is met de lage energieprijzen stevenen wij in de energiemarkt nog sneller dan verwacht af op gratis energie. De stroombeurzen blijven dag op dag zakken en aan dit tempo hebben we binnen de zes maanden de 0 euro per MWh bereikt.

Op zich weet ieder weldenkend mens dat dit natuurlijk niet kan zonder enorme risico's te nemen qua bevoorradingszekerheid want waarom zouden producenten nog elektriciteit produceren als ze het gratis moeten weggeven. Net zoals geld bijna gratis is geworden door er te veel van te drukken om toch maar enige…

Zowel in Nederland als België is men van plan om miljarden euro's hout en aanverwanten te verbranden in grootschalige centrales om toch maar enigszins op koers te blijven om de duurzame doelstellingen te halen tegen 2020 en 2023, ook al weet iedereen dat de weg van de minste weerstand niet altijd leidt naar een snelle oplossing.

De aangekondigde SDE+ veiling in maart is een maandje uitgesteld om toch maar zeker te zijn dat men de vier miljard euro voorzien voor de kolencentrales die houtpallets gaan verbranden kan uitgeven. Zo dienen alle andere nieuwbouw duurzame projecten met…

Dat ook vorige week onze sector negatief in het nieuws kwam door de problemen met een Duits bedrijf dat hout pallets maakt (German Pallets) is te betreuren, maar op zich geen verrassing. De wens om een oude kolencentrale in Genk om te bouwen kan mogelijks in gevaar komen als het bedrijf in kwestie effectief omver valt.

Een geluk bij een ongeluk want dergelijke grote projecten in houtpallets hebben geen toekomst in een duurzame energiehuishouding. Dat men in het verleden hout mee verbrandde in grootschalige kolencentrales in bijvoorbeeld Nederland kon op dat moment dan wel bijdragen…

Ooit zij iemand: I have a dream en hij begon met een betoog over het verwerven van gelijke rechten voor alle mensen ongeacht ras en afkomst, hij vocht voor zijn eigen achterban die al vele jaren gediscrimineerd werden. Op zich vroeg hij niets speciaals, zelfs allemaal normale en vanzelfsprekende zaken. En toch bleef zijn toespraak hangen, omdat hij op dat ogenblik iedereen een spiegel van zijn geweten voorhing en het beeld oogde niet fraai. Van schaamte moest de meerderheid toegeven dat men verkeerd was geweest, maar dat wil niet zeggen dat de strijd voorbij is. Nog steeds heerst er veel onrecht…

De daling op de stroombeurzen gaat gewoon verder en wijst op een uiteenvallen van het huidig marktmodel. Op zich weinig verrassend te noemen als je er op terugkijkt want het status quo heerst overal. De grootste ambitie die men als visie heeft op dit ogenblik is het in stand houden van de bestaande middelen. Dat deze enerzijds oud zijn en anderzijds zwaar vervuilend is een probleem voor de volgende generatie.

Onze ministers van Energie en dan vooral federaal en Vlaams hebben natuurlijk al veel wind mogen ontvangen op de diverse dossiers zijnde, de zogenaamde (Turtel)taks, het langer…

Dat we begin dit jaar reacties zouden krijgen op de explosie van onze elektriciteitsfactuur is voor niemand een verrassing maar de vraag dringt zich op: wat nu?

Als men op termijn de transitie wilt maken naar een duurzame energiehuishouding tegen een voor de gebruiker aanvaardbare kost zonder dat de overheidsbegroting nog verder ontspoort, dan zijn er een aantal uitdagingen. Een eerste is dat de kostprijs van elektriciteit betaalbaar moet blijven ten opzichte van alle andere energiebronnen. Vandaag zien we echter het tegenovergestelde: stookolie, benzine, gas en steenkool zijn zeer…