Met interesse heb ik het artikel deze week in Trends gelezen betreffende het systeem van groenestroomcertificaten en de stelling dat deze onbetaalbaar zou worden. Er wordt tevens gesproken over het zogenaamde feed-in tarief dat als mogelijk beter alternatief zou gelden en vooral goedkoper zou zijn. Deze toch wat gekleurde stelling dient wellicht toch wat extra toelichting;
Zonder al te veel in detail te willen gaan zou ik toch enkele zaken willen meegeven voor eventueel toekomstige artikels over deze vorm van subsidie en de al dan niet foute keuzes die hierin gemaakt worden.
- Als men de rendementen bekijkt van bijvoorbeeld zonneprojecten in België versus Duitsland dan liggen deze slechts iets hoger (6-7% (Duitsland) t.o.v. 8-9% (Vlaanderen) op eigen vermogen voor financiering)
- Windprojecten : het zogenaamde feed-in subsidiesysteem voor wind (in o.a. Duitsland) versus ons certificatensysteem is qua totaalkost inderdaad ook iets duurder maar men vergeet erbij te rekenen dat de ontwikkelingskost veel hoger is in België daar de omvang van de parken veel kleiner is (gemiddeld windmolenpark is in België drie tot vijf molens, in Duitsland een veelvoud.
- Biomassa: theoretische rendementen liggen in België hoger als in Duitsland / Nederland (8 versus 12%), maar probleem in België is dat de projecten zeer moeilijk te financieren zijn (weinig ervaring bij de banken en slechte media door voorbeelden zoals Thenergo die met beursgeld te dure aankopen hebben gedaan van bestaande projecten), ook is het potentieel aan biomassaprojecten in België veel kleiner gezien de bevolkingsdichtheid (men heeft ruimte nodig hiervoor)
- Stabiliteit : kijkende naar landen die het zogenaamde feed-in tarief hebben dan kan men niet anders dan concluderen dat dit systeem niet stabiel en niet transparant is (lees de verbruiker ziet de echte kost niet want deze wordt meegenomen in het distributietarief, een beetje zoals voor zonnepanelensubsidie in Vlaanderen ook het geval is met het bekende gevolg dat we nu meemaken, namelijk het afschaffen van subsidie voor zonneprojecten in Vlaanderen).
Algemeen denk ik dat het positief is dat Nederland naar een vergelijkbaar systeem gaat zoals België / Vlaanderen en dat hier ook noodzaak voor is gezien de geringe omvang van deze twee landen. In het artikel wordt ook geschreven dat iedereen het erover eens is dat de subsidies moeten worden afgebouwd (dit is trouwens veel te kort door de bocht), zolang dat dit echter wel gebaseerd is op realistische aannames zodat investeerders stabiliteit en coherentie zien in het systeem. De laatste acht jaar heeft ons certificatensysteem bewezen dat het stabiel is en dit als enige systeem in Europa! Dat bepaalde organisaties deze kost via certificaten liever zien verdwijnen uit hun factuur kan ik begrijpen maar de kost verleggen naar de netwerkbeheerder met het feed-in systeem is dan geen oplossing (kijk zelf naar onze zonnepanelensubsidie die ook betaald word door de netbeheerders en nu dus wordt afgebouwd met een snelheid die totaal geen rekening houdt met de specifieke investeringen die nodig zijn om de industrie verder te laten groeien)
Als ik Nederland neem als zogenaamd voorbeeld dan val ik al helemaal van mijn stoel daar ik vaak praat met mijn collega's daar en er gewoon geen systeem is, voor zon had je vorig jaar 1 kans op 100 om subsidie te krijgen (soort First come, First serve-verhaal gecombineerd met loterij). Men wijzigt ieder jaar de subsidies voor de diverse technologieën zodat niemand nog zekerheid heeft dat wanneer hij eindelijk een vergunning heeft, hij/zij zelfs niet weet welke subsidie er op dat moment zal zijn. U begrijpt dat men zo projecten moeilijk kan ontwikkelen. Een complete Wild West die als voorbeeld wordt genomen, begrijpen wie begrijpen kan. Eén positief punt kan ik uit de aangekondigde maatregelen in Nederland wel meenemen en dat is dat ze ook innovatie willen bevorderen en alleen op dat punt vindt de kritiek over het Belgisch systeem terecht. Men moet inderdaad een deel van de subsidie voorzien voor innovatie zodat ook nieuwe technologieën voldoende ondersteuning krijgen.
Ten laatste heeft het Belgisch certificatensysteem ook een groot voordeel dat de energie apart verkocht kan worden in België t.o.v. Nederland of Duitsland daar de energie dan onder andere lokaal (lees op de site waar de energie wordt opgewekt) kan verkocht worden en ook gebruikt worden om apart als leverancier in de markt te verkopen, een feed-in systeem betekent dat je eigenlijk niks zelf nog beheert van de energiestromen en je eigenlijk dus een financieel product beheert in plaats van een energieproductiebedrijf/leveranciersbedrijf.
De beste garantie voor het afbouwen van de subsidie is dat de energieprijs fors gaat stijgen (hierdoor gaat het verbruik ook fors afnemen en dat is uiteindelijk de enige echt duurzame gedachte) maar ik weet niet zeker of men hier dan gelukkig mee gaat zijn?