Terwijl in politieke middens iedereen relatief blij is met de lage energieprijzen stevenen wij in de energiemarkt nog sneller dan verwacht af op gratis energie. De stroombeurzen blijven dag op dag zakken en aan dit tempo hebben we binnen de zes maanden de 0 euro per MWh bereikt.

Op zich weet ieder weldenkend mens dat dit natuurlijk niet kan zonder enorme risico's te nemen qua bevoorradingszekerheid want waarom zouden producenten nog elektriciteit produceren als ze het gratis moeten weggeven. Net zoals geld bijna gratis is geworden door er te veel van te drukken om toch maar enige…

Zowel in Nederland als België is men van plan om miljarden euro's hout en aanverwanten te verbranden in grootschalige centrales om toch maar enigszins op koers te blijven om de duurzame doelstellingen te halen tegen 2020 en 2023, ook al weet iedereen dat de weg van de minste weerstand niet altijd leidt naar een snelle oplossing.

De aangekondigde SDE+ veiling in maart is een maandje uitgesteld om toch maar zeker te zijn dat men de vier miljard euro voorzien voor de kolencentrales die houtpallets gaan verbranden kan uitgeven. Zo dienen alle andere nieuwbouw duurzame projecten met…

Dat ook vorige week onze sector negatief in het nieuws kwam door de problemen met een Duits bedrijf dat hout pallets maakt (German Pallets) is te betreuren, maar op zich geen verrassing. De wens om een oude kolencentrale in Genk om te bouwen kan mogelijks in gevaar komen als het bedrijf in kwestie effectief omver valt.

Een geluk bij een ongeluk want dergelijke grote projecten in houtpallets hebben geen toekomst in een duurzame energiehuishouding. Dat men in het verleden hout mee verbrandde in grootschalige kolencentrales in bijvoorbeeld Nederland kon op dat moment dan wel bijdragen…

Ooit zij iemand: I have a dream en hij begon met een betoog over het verwerven van gelijke rechten voor alle mensen ongeacht ras en afkomst, hij vocht voor zijn eigen achterban die al vele jaren gediscrimineerd werden. Op zich vroeg hij niets speciaals, zelfs allemaal normale en vanzelfsprekende zaken. En toch bleef zijn toespraak hangen, omdat hij op dat ogenblik iedereen een spiegel van zijn geweten voorhing en het beeld oogde niet fraai. Van schaamte moest de meerderheid toegeven dat men verkeerd was geweest, maar dat wil niet zeggen dat de strijd voorbij is. Nog steeds heerst er veel onrecht…

De daling op de stroombeurzen gaat gewoon verder en wijst op een uiteenvallen van het huidig marktmodel. Op zich weinig verrassend te noemen als je er op terugkijkt want het status quo heerst overal. De grootste ambitie die men als visie heeft op dit ogenblik is het in stand houden van de bestaande middelen. Dat deze enerzijds oud zijn en anderzijds zwaar vervuilend is een probleem voor de volgende generatie.

Onze ministers van Energie en dan vooral federaal en Vlaams hebben natuurlijk al veel wind mogen ontvangen op de diverse dossiers zijnde, de zogenaamde (Turtel)taks, het langer…

Dat we begin dit jaar reacties zouden krijgen op de explosie van onze elektriciteitsfactuur is voor niemand een verrassing maar de vraag dringt zich op: wat nu?

Als men op termijn de transitie wilt maken naar een duurzame energiehuishouding tegen een voor de gebruiker aanvaardbare kost zonder dat de overheidsbegroting nog verder ontspoort, dan zijn er een aantal uitdagingen. Een eerste is dat de kostprijs van elektriciteit betaalbaar moet blijven ten opzichte van alle andere energiebronnen. Vandaag zien we echter het tegenovergestelde: stookolie, benzine, gas en steenkool zijn zeer…

Het is zeker niet de eerste keer dat ik mijn twijfels heb geuit over het huidig marktmodel van onze sector en we beginnen nu vele signalen te krijgen dat een nieuw model zich dringend aandient.

De meeste leveranciers in België weten al een tijd niet meer hoe ze de eindjes aan elkaar moeten knopen en krijgen steeds meer risico over zich heen voor minder beloning. Het is frappant dat men een goede liberalisering onder andere meet aan het aantal klanten dat verandert van leverancier. Dat vele gezinnen (en bedrijven) veranderen kan ook bijna niet anders als de kranten iedere dag wel…

Ongeacht de vele technische defecten van de laatste tijd aan de kerncentrales moeten we ons ook de vraag stellen of deze manier van energie produceren nog wel een wissel is op de toekomst?

Datzelfde kan gezegd worden over het gebruik van fossiele brandstoffen om continue in onze energiebehoeften te voorzien, buiten dat deze zeer schadelijk zijn voor het milieu, dier en mens dienen ze ook steeds meer financieel ondersteund te worden.

Dat men de politici verantwoordelijk stelt voor het gekozen beleid mag dan wel correct zijn, maar geeft geen goed beeld van het volledige…

Op zich is er niets op tegen om politici in het parlement of commissies het vuur aan de schenen te leggen, maar je dient wel over het onderwerp te praten en niet over de persoon zelf. De vele ministers, voor onze huidige minister van energie die de laatste vijftien jaar aan het roer hebben gestaan, waren zeker niet perfect en blonken meerdere keren uit in passiviteit over onze sector.

Natuurlijk kan men stellen dat op enig moment de Wetstraat 16 de onderhandelingen met de Oude Dame, lees Electrabel, weer naar zich toe heeft getrokken, maar dat is al zo sinds de eerste regering Verhofstadt…

Het is zeker niet de eerste keer dat ik mijn twijfels heb geuit over het huidig marktmodel van onze sector en we beginnen nu vele signalen te krijgen dat een nieuw model zich dringend aandient.

De meeste leveranciers in België weten al een tijd niet meer hoe ze de eindjes aan elkaar moeten knopen en krijgen steeds meer risico over zich heen voor minder beloning. Het is frappant dat men een goede liberalisering onder andere meet aan het aantal klanten dat verandert van leverancier. Dat vele gezinnen (en bedrijven) veranderen kan ook bijna niet anders als de kranten iedere dag wel…