Energie-Blog

André Jurres

Vorige week werd er in de diverse media nog eens benadrukt dat onze energiefactuur blijft dalen en dan vooral het elektriciteitsgedeelte. Op zich lijkt dit goed nieuws en op korte termijn is het dat ook vanuit het oogpunt van de klant.

Wat zijn nu de echte redenen voor deze daling? Nee, niet de bevriezing van de energieprijzen die we vorig jaar hebben gekend. Voor zover ik weet is een bevriezing geen daling, toch zeker niet op lange termijn. De energieprijzen zijn weer al negen maanden vrij. Dus ze hadden al weer kunnen stijgen.

Het is ook niet de huidige grote bereidheid van klanten om te veranderen van leverancier, trouwens het is vooral de zogenaamde dure energiefactuur die vorig jaar de beweging op gang had gezet. Hier mag dhr. Van de Lanotte zeker een deel van de pluim op zijn hoed steken want de media hebben zijn queeste toen mooi uitvergroot en het zogenaamde probleem vleugels gegeven.

Is het dan dankzij de leveranciers dat de prijzen gedaald zijn? Nee, ook zij hebben slechts weinig invloed op de groothandelsprijzen die op de beurzen betaald worden. Net zoals in de mobiele sector waar de operatoren veel succes hebben gekend buiten hun eigen kunde (lees stom geluk en vooral te danken aan een paar slimme ingenieurs genaamd Groupe Speciale Mobile (GSM) en ook in grote mate aan de Ericssons, Nokia's en Motorola's van deze wereld en de laatste jaren aan de Apple's van deze wereld) is de plotse groei aan marktaandeel voor de alternatieve leveranciers niet te danken aan een plotse succesvolle commerciële strategie.

Dezelfde leveranciers hebben de laatste tien jaar wel heel wat stormen meegemaakt en ze verdienen hiervoor wel respect, het is dan ook mede dankzij hun (lees Essent, Nuon, Lampiris, etc..) dat we enige marktwerking hebben en vooral hun koppigheid om in België te blijven ondanks dat ze zowat alles op eigen houtje hebben moeten uitvinden.

Voor de leveranciers is Lehmann Brothers midden 2008 net op tijd gekomen want sindsdien is de energiebeurs blijven zakken en kunnen ze hun elektriciteit bijvoorbeeld zeer goedkoop aankopen. Zelfs zo goedkoop dat de laatste drie, vier jaren elektriciteit produceren eigenlijk verlieslatend is voor nieuwe centrales. We danken onze huidige lage energieprijs (hiermee bedoel ik de echte energiecomponent op uw factuur en niet alle vaste kosten zoals distributiekosten, taksen, btw,et) aan het feit dat sinds eind 2008 de afname van energie door de zware industrie is afgenomen en er eigenlijk vandaag nog een overaanbod is van productie (oude afgeschreven centrales).

Zelfs een land als Nederland dat tien jaar geleden veel elektriciteit moest importeren heeft zoveel nieuwe elektriciteitscentrales gebouwd dat men er nu moet stilleggen of zelfs ontmantelen. Ook in België beginnen eigenaren van gascentrales na te denken wat ze gaan doen. Het verplaatsen van centrales naar landen waar er nog extra productie nodig is wordt vaak als (dure) oplossing aangereikt.

Wat een paradox, op een moment dat we op bepaalde piekmomenten in de winter al een paar keer dicht bij een tekort geweest zijn (zogenaamde risico op black-outs) en ons productiepark stilaan hoog bejaard begint te worden gaan we nog centrales verplaatsen naar andere landen. Dat er verkiezingen zijn heeft altijd tot gevolg dat men positief nieuws gaat brengen om zijn/haar verwezenlijkingen in de verf te zetten, maar dat onze sector het moeilijk heeft is blijkbaar van ondergeschikt belang. Nochtans is energie zowat de basis van onze welvaart en zonder zie ik ons toch echt niet lang overleven.

Energie is en blijft veel te goedkoop! Dat ik mijzelf hiermee niet echt populair maak neem ik er graag bij want de waarheid verdient zijn plaats. De wegen staan volgepakt met wagens die met z'n allen op hetzelfde tijdstip naar dezelfde plek rijden en dat nog vrijwillig! Natuurlijk hebben geen keuze, maar blijkbaar is deze dagelijkse miljoenen verspilling gemakkelijk op te brengen.

Er is al veel geschreven over de vele miljarden die we zouden moeten investeren in een slimme en vooral duurzame energiehuishouding, maar het meeste dient nog te gebeuren. En dat op een moment dat we al een tijdje in peak oil zitten, niemand kraait er over, maar het is bijna zover. De afname van olieproductie in Syrië, Irak, Iran wordt met de grootste moeite gecompenseerd door meer olie van Saoedi-Arabië en eigenlijk krijgt men niet meer olie boven. 89 miljoen vaten per dag is zowat het maximum en dat wil zeggen dat met de verwachte toename van voertuigen uit de BRIC-landen men olie zal moeten gaan halen op de maan!

Hierdoor hebben wij er in de lage landen alle belang bij om onze economie te elektrificeren zodat ook onze transportsector minder afhankelijk wordt van olie (met elektrificeren bedoel ik niet alleen elektrische oplossingen, maar ook de uitbouw van waterstofnetwerken) op een nabij moment in de toekomst dat de markt zich ineens bewust gaat worden dat we op ons maximum zitten en er dus tekorten dreigen (hierdoor wordt verwacht dat een vat olie de komende jaren, tegen 2020, naar 200 dollar zal stijgen).

De overheid zal niet blij zijn met de massale import van zeer dure olie die veel handelsbalansen negatief zal beïnvloeden. En natuurlijk als de nood hoog is zal de redding er snel komen, maar dan vooral voor degene die dit kunnen betalen en dat past niet in een moderne samenleving waar iedereen dezelfde rechten(en plichten) zou moeten krijgen.