Energie-Blog

André Jurres

In het kader van de studie 'back to the future' had ik deze week weer enkele gesprekken. Eén daarvan was met een Europees energiebedrijf dat zelf ook ambities heeft om in België productie te bouwen.  Zij gaan in ieder geval voortvarend te start daar ze al aan zaken denken zoals vergunningen en dergelijke op een moment dat de regering nog moet beslissen hoe de toekomstige fuelmix(lees welke soorten elektriciteitsproductie willen wij in België en hoeveel van wat) er gaat uit zien.  De raad van wijzen die vorige week door minister Magnette is aangekondigd gaat zich hier de komende 7 tot 10 maanden over buigen.  Nu weet iedereen wel dat er al voldoende studies voorradig zijn maar de verkiezingen van juni 2009 zijn een behoorlijk obstakel om beslissingen te nemen over ons energiebeleid.  Nu is dit niet eigen aan België, want als ik zie hoe besluiteloos de Nederlandse regering omgaat met hun energiebeleid door te beslissen niet te beslissen, en alles naar de volgende regering te duwen dan doen wij het niet slechter. Wat belangrijker is dat zelfs grote energiebedrijven niet immuun blijken te zijn voor de huidige kredietcrisis. Als men bijvoorbeeld 5000 MW baseload wilt bouwen op dit ogenblik dan heeft men hier al snel 5 tot 8 miljard(+eigen vermogen) vanuit de financiële markt voor nodig(dan denk ik nog niet aan kernenergie maar gas of kolencentrales). Ook is het voor geen enkele partij in België mogelijk om te zeggen ik bouw 1000 of 2000 MW baseload zonder dat men ook andere activiteiten heeft zoals een klantenportfolio zodat men deze energie ook nodig heeft in de lokale markt.  Anders is men al snel aangewezen op het zoeken van een partner(lees dominant) om de geproduceerde stroom af te nemen. Mijn pleidooi om toekomstige baseload productie in consortium te bouwen en met een actieve(lees stimulerende) rol van de overheid wordt dan ook door velen begrepen als een verantwoorde weg naar een goede marktwerking met voldoende eigen productie. We dienen te wachten tot na de verkiezingen van volgend jaar om te zien welke beslissingen de regering(en) gaat(n) nemen om ervoor te zorgen dat er een goed investeringsklimaat komt voor nieuwe baseload productie in België.  Afgelopen vrijdag sprak ik ook met een energie expert uit de Vlaamse regering die scherp samenvatte dat België tien jaar geleden 10% overschot had qua productie en dat we nu een tekort hebben van 10% en hierdoor veel moeten importeren. Volgens hem zijn de huidige cijfers over minstens 4000MW nieuwe baseload al achterhaald en hebben we meer nodig om de toekomstige vraag aan te kunnen zoals de opkomst van de elektrische wagen en airconditioning. Wat dat betreft zijn er ook nog nieuwe investeringen in het netwerk nodig want een wereld waar wagens zich laten opladen kan ons netwerk gewoonweg vandaag niet aan. Verder zei de man ook nog dat hij het toch opmerkzaam vindt dat van de acht wijzen die gekozen zijn er vier over hun eigen werk moeten gaan oordelen(lees vier professoren die in het recente verleden hebben meegewerkt aan studies die als basis worden gebruikt voor hun advies van morgen). Neemt niet weg dat het spreken over een actievere rol  voor de overheid volgens mij noodzakelijk is gezien het achterblijven van de investeringen in productie en netwerk en de marktliberalisering sinds enkele jaren volledig op slot zit. Zelf zie ik ook mogelijkheden in PPS constructies(lees privaat publieke samen werkingen) om zo de nodige miljarden investeringen op gang te brengen. Hoewel ik begrijp dat sommige zeggen dat dit haaks staat op de liberaliseringgolf die Europa gekend heeft de laatste vijftien jaar moeten we ook durven erkennen dat markten vanuit een monopolie in het begin moeten opengebroken worden door een actieve overheid om zo nieuwe partijen de nodige ademruimte te geven. De bankcrisis bewijst ook dat een gebrek aan regulering en controle nefaste gevolgen kunnen hebben, voor een startende liberalisering geldt dit dubbel.  Deze regering heeft gezegd dat zij een sterke federale regulator wilt bouwen, nu rest alleen nog de Aktie.