Energie-Blog

André Jurres

Het is te begrijpen dat men de weg zoekt van de minste weerstand om mensen te helpen, het stookoliefonds is er één van. Op zich een goed idee om mensen die het moeilijk hebben om hun stookolie te betalen gedeeltelijk te compenseren. Alleen gaat men voorbij aan de vaak structurele problemen, degene die hulp nodig hebben wonen ook vaak in slecht geïsoleerde huizen of hebben zeer oude ketels die een slecht rendement hebben. Dus zou men degene die hulp vragen ook een gratis energie audit moeten geven om zo te bepalen hoe we hun energiefactuur structureel naar beneden krijgen, anders blijven we dweilen met de kraan open. Hetzelfde is ook al vaak gebeurd in het onderwijs waar heel veel gebouwen stokoud zijn en dus bijgevolg veel meer stookolie verbruiken dan nodig is. Gelukkig wordt er nu werk gemaakt van een gedeeltelijke inhaalbeweging door de bevoegde minister.

De vraag die we moeten stellen hoe komt het dat onze energie zo duur is en dan vooral stookolie, benzine en diesel?Heel eenvoudig door dezelfde overheid die al decennia lang massaal taksen op deze brandstoffen heffen. Globaal mag je toch gemakkelijk tweederden rekenen aan taksen. Op zich is er iets voor te zeggen om de prijs voldoende hoog te houden zodat men zich bewust is van zijn verbruik, het probleem ligt hem vooral in het gebruik van de taksen voor andere doeleinden. Men heeft decennia lang de opbrengsten van energie in de algemene middelen onder gebracht zonder er rekening mee te houden dat we dienen te investeren in de volgende generatie van brandstoffen en het terugdringen van ons verbruik. Men kan niet ongestraft tientallen jaren zogoed als niks investeren en dan gaan klagen dat de prijzen in de hoogte schieten. Men weet al sinds vele jaren dat de olievoorraden snel aan het slinken zijn en nog steeds is men niet voldoende aan het investeren in onderzoek en ontwikkeling.

Verder las ik dat de nieuwe minister ook denkt om de gas- en electriciteitsprijzen opnieuw te plafonneren, het geheugen is kort. Ongeveer drie jaar geleden heeft men dit ook een tijdje gedaan met het zogoed als failliet van alle alternatieve leveranciers in België. Men vergeet dat alle nieuwe leveranciers direct of indirect hun gas en electriciteit moeten kopen bij de oude dame en deze dus de aankoopprijs kan bepalen voor de ganse markt. Als men dus van overheidswege dan de verkoopprijs gaat begrenzen dan heeft de dominante marktpartij een perfect zicht op de marge die de nieuwe spelers nog kunnen maken. Met andere woorden, je legt eigenlijk de volledige interne werking van je bedrijf op straat. Mocht men toch beslissen om opnieuw deze kapitale fout te maken dan vrees ik dat de weinige leveranciers die er nog zijn er wat België betreft mee ophouden, in ieder geval naar de consumenten markt toe.

Gezien de structurele verbeteringen qua marktwerking nog uitblijven totdat er een definitieve regering is is de verleiding blijkbaar groot om tijdelijk de markt opnieuw te monopoliseren. Benieuwd wat Europa hiervan zegt!