Energie-Blog

André Jurres

De kogel is door de kerk, het Italiaanse Eni neemt de aandelen van Suez in Distrigas over, de gemeenten roepen dat ze hun belang houden.  Is dit goed voor de liberalisering?  Zelf heb ik een aanwachtende houding wat Eni betreft maar de dominante positie van Distrigas zelf blijft dezelfde.  Het blijft een gemiste kans dat ze dit bedrijf niet in drie of vier stukken hebben verkocht zodat er enige concurrentie zou ontstaan in België op het vlak van gas.  Over Eni vind ik in ieder geval dat ze net zoals Suez groot genoeg zijn om hun positie in België in stand te houden, wat wel zorgwekkend is, is dat de ethiek in dit bedrijf ook op hetzelfde niveau staat; de vele veroordelingen van zowel het bedrijf als zijn baas kunnen wellicht de basis vormen voor een spannende roman.  België wordt sowieso vaak vergeleken met Italië en dan niet echt omwille van de zon.  Karel van Miert denkt in ieder geval niet dat er veel gaat veranderen als twee grote bedrijven akkoorden maken over het herverdelen van hun speelveld.  De reactie van de gemeenten is waarschijnlijk ook eerder tactisch te noemen want het lijkt me dat de waarde van Distrigas aan zijn top staat en de enige weg die van de zwaartekracht lijkt.  Buiten het geld is er ook het risicoprofiel van het Distrigas van morgen, zonder grote moeder die ook in elektriciteit actief is, wordt de positie moeilijker te verdedigen tegen een partij die hier wel actief in is zoals Suez.  Via GDF zullen ze sowieso binnen de tien jaar hun positie in gas in België opnieuw uitbouwen en is het mijn verwachting dat ze zelf terug groter kunnen worden dan het huidige Distrigas.