Energie-Blog

André Jurres

Nu het stof langzaam begint neer te komen beginnen de eerste mogelijke gevolgen zichtbaar te worden, of toch in ieder geval door velen besproken te worden. Het Brexit gevoel bekruipt ons allemaal nu want er is voor dit dossier geen scenario B op korte termijn. Ook dit dossier kent zijn Lafarges die zonder stil te staan bij de gevolgen jaren schade aanrichten om dan vervolgens in stilzwijgen te verdwijnen.

Het rondje zwarte pieten zal nog wel een tijdje doorgaan, iedereen wijst naar elkaar ook al brengt dit mogelijke alternatieven geen stap dichterbij. De schade is trouwens nog niet in kaart gebracht, als dat al mogelijk is. U kunt zich het wantrouwen voorstellen tussen de aandeelhouders onderling, verweesd kijken ze in het ronde en vragen zich af hoe dit in hun eigen gezicht is kunnen ontploffen. Het management is waarschijnlijk nog meer ontredderd want zij zijn in de rug gestoken door hun eigen aandeelhouders.

Dapper roepen zij nu op zoek te gaan naar alternatieven, maar eigenlijk hebben ze geen mandaat meer. Voor de aandeelhouders wacht de zware taak om het verbrande management dan ook maar te vervangen en de verantwoordelijkheid daarvan voor een groot deel op zich te nemen.

Ook de Vreg komt heel gehavend uit dit verhaal, op zich is hun beslissing zeer correct, alleen kan men zich toch zeer grote vragen stellen bij de timing. In volle storm nog even olie op het vuur gooien is geen toeval of in ieder geval zeer naïef. Ook bij het Vreg zal de Vlaamse overheid puin moeten ruimen en het management wijzigen. Nu is dat in het geval van de Vreg eigenlijk nog steeds in volle gang want zij gaan in de toekomst rapporteren aan het parlement in plaats van aan de bevoegde minister. Op papier een goed idee mocht het niet zijn dat zonder extra bevoegdheden je dit ook kan zien als een sterfhuisconstructie.

De speelbal worden van alle partijen in plaats van een, brengt ook gevaren met zich mee. Het uitblijven van een vervanger voor de in juni 2015 op pensioen vertrokken persoon van Dhr. Pictoel bewijst ook dat men de Vreg vleugellam wilt maken. Op wat wacht men? Een sterke persoon is nodig in deze fase van onze sector waarin harde keuzes moeten gemaakt worden en voorstellen ook door de regulator naar de politiek toe moeten worden gedaan. Een schande is het eens te meer, wat hier achter zit of wie is niet duidelijk. Vanuit de kabinetten gaan we geen onderbouwde lange termijn visies hoeven te verwachten en dat zou ook niet eerlijk zijn.

De kennis en kunde ontbreken gewoon, omdat te kunnen doen, maar dat wil niet zeggen dat ze niet belangrijk zijn als er ooit een visie en een plan komen. Deze visie moet uitgewerkt worden en omgezet worden in de juiste regel- en wetgeving. Ook de coá¶rdinatie is belangrijk bij het uitwerken van een dergelijk plan. In ieder geval staat Dhr. Tommelein voluntaristisch in deze zaak en lijkt hij ambitieus genoeg te zijn om een poging te wagen.

Hoe anders is het op het federale niveau, wat een armoede, wat een zwak verweer. De enige uitleg die mevrouw Marghem wist te geven deze week was dat ze wacht op de regio's. Excuseer mijn taalgebruik, maar dat is compleet van de pot ger. Het is de federale overheid die niet alleen de leiding moet nemen in dergelijk dossier, maar toch minstens de coá¶rdinatie. Waar zijn de werkgroepen die wekelijks/tweewekelijks samenkomen? Waar is de visie? Het schrijven van een visie is een kwestie van enkele zinnen en geen boekwerk. Na de visie komt het onderbouwde plan en daar zit het echte werk in. Schrijf desnoods drie visies en vraag het parlement en de regio's om hun mening.

Ondertussen komen er wel interessante meningen naar boven, maar velen zijn gekleurd. De baas van Elia roept dat import de oplossing is. Toeval? Niet echt, alleen vergeet hij er wel bij te zeggen dat import verre van zeker is want de landen waar we mee verbonden zijn staan zelf voor grote uitdagingen om voldoende productie over te houden. Zelfs Frankrijk is niet meer zeker in de toekomst, ondertussen begraaft hij ook snel even de opslag en doet hij dit af als te duur. Op de vraag of een EBITDA (bruto marge) van 52% normaal is wordt zelfs niet geantwoord of beter nog het interesseert hem niet. Ben benieuwd wat de federale regulator Creg hiervan vindt? Dit soort marges is zelfs in de gouden jaren van de mobiele sector niet gezien. Uit dit soort opmerkingen kun je duidelijk opmaken dat men toch behoorlijk buiten de marktwerking staat en vanuit een ivoren toren denkt.

Terugkomend op het Eandis dossier wordt het duidelijk dat men nog vele jaren hinder zal ondervinden van dit fiasco en iedere klant dit gaat voelen in zijn factuur. Ongeacht wat de aandeelhouders zeggen, de kostprijs van de werking van onze netbeheerder zal meer gaan stijgen dan nodig was. Zij zullen zich de komende jaren gaan financieren met leningen totdat andere oplossingen uitgewerkt zijn. Het is wachten op het volgende energiedossier dat weer veel aandacht zal krijgen zonder bij te dragen aan oplossingen. De welke? Het zou best kunnen dat nog meer centrales gaan sluiten gezien Engie volgende week nog in Nederland bijna de helft van zijn gascentrales gaat sluiten, verplaatsen of in de mottenballen steken.

Een nieuw marktmodel dringt zich op zodat nieuwe investeringen op gang kunnen komen maar hiervoor ontbreekt het blijkbaar aan visie of wil.