Deze week werd er terecht nog eens op gewezen door een Europese klimaatdenktank dat de aankoop van CO2 - rechten in het buitenland (lees buiten Europa) door Europese landen een omgekeerd effect dreigt te hebben.
 De zogenaamde ontwikkelingslanden of BRIC-landen die nog een theoretisch overschot hebben aan CO2-certificaten verkopen deze tegen marktprijs aan Westerse landen die zo eigenlijk uitstel kopen voor hun te grote CO2 - uitstoot. Wat dreigt er nu te gebeuren als Europese landen zouden gaan stoppen met de aankoop van deze certificaten in landen met overschotten? Deze landen gaan gewoon meer CO2 in de lucht pompen, want ze hebben geen beloning meer voor minder te produceren.

Men moet zo snel mogelijk toch stoppen met het aankopen van CO2--rechten in het buitenland en zelf de klimaathuishouding op orde krijgen. Aan de andere kant moet er ook voor landen een ander groeipad komen naar het behalen van de CO2 -doelstellingen zodat deze de tijd krijgen om hun industrie aan te passen aan de te behalen objectieven. Landen als Nederland of België met hun hoge bevolkingsdichtheid en zware industrie kunnen nu eenmaal niet zo gemakkelijk CO2  besparen tegen 2020 dan landen die toevallig een veel lagere bevolkingsdichtheid hebben of door toeval bijvoorbeeld veel natuurlijke energiebronnen hebben (lees bijvoorbeeld Noorwegen, Zwitserland e.d. die door stom toeval nu eenmaal veel waterkracht hebben om elektriciteit te produceren).

Om ervoor te zorgen dat de BRIC-landen en de ontwikkelingslanden niet massaal CO2 meer gaan dumpen in onze atmosfeer moet er een negatieve beloning komen. En dit in de vorm van een CO2 taks als deze landen zich niet houden aan de internationale verdragen (zelfs als ze deze niet getekend hebben moeten ze hun producten wel maken conform de Europese regels).

Nu zitten zelfs superkritische kolencentrales onrechtstreeks in de CO2_-certificaten daar de besparing ten opzichte van klassieke kolencentrales verkocht wordt aan het Westen.  Men moet weten dat zelfs deze nieuwe typen van kolencentrales massale hoeveelheden CO2 (NOX en andere stoffen) de lucht inblazen en dat hun efficiëntie nog steeds laag is (in vergelijking met bijvoorbeeld gascentrales in combinaties met warmtekrachtkoppeling die een efficiëntie hebben van 80-90%). Oude kolencentrales hebben een efficiëntie van 35-37% waardoor de nieuwe superkritische kolencentrales op 45-46% zitten.