Streep door wet groene stroom; de ontslagnemende minister Van der Hoeven heeft twee dagen voor haar vertrek een belangrijk wetsvoorstel voor groene elektriciteit ingetrokken. Dat dit naar alle waarschijnlijkheid op vraag van anderen is gebeurd is geen verrassing, op zich is het jammer dat nieuwe groenestroomproductie geen voorrang zal krijgen op het hoogspanningsnet op een moment dat Nederland de komende jaren behoorlijk veel nieuwe grootschalige productie gaat bouwen. De lobby van de grote energiebedrijven heeft in deze goed gewerkt en zal het voor nieuwe kleinschalige(decentrale) duurzame productie nog moeilijker maken om de aandacht te eigenaar) trekken. Denkt u zelf even na, wie/wat zal Tennet kiezen, de aansluiting van een grootschalige nieuwe kolencentrale(van 1000 MW bv) of de aansluiting van bijvoorbeeld 50 kleinschalige biomassacentrales verspreid over heel het land (kan ook gelden voor andere duurzame vormen van opwek zoals zon en wind). Het is jammer dan de minister niet kiest voor een en/en-verhaal maar gewoon heeft laten kiezen. Nu is haar erfenis wat energie betreft in ieder geval bijzonder mager maar daarin is ze zeker niet de enige minister van energie. Mocht iemand mij een voorbeeld kunnen geven van goed energiebeleid van haar dan mag u mij mailen naar beneman@telenet.be
Overleg met landbouwsector ten bate van energiegewassen
Deze week hebben we een avond georganiseerd ten bate van de toekomstige biomassacentrale die in Tongeren komt. De interesse van de landbouwsector voor de toekomstige teelt van energiegewassen is zeker groot daar zij op zoek zijn naar een betrouwbare basis voor hun inkomen dat niet afhankelijk is van een goede oogst in land X, Y of Z. In dit geval gaat het over energiemaïs dat uitermate geschikt is voor het maken van biogas en tevens een ontlasting betekent van het milieu. Buiten de uitgespaarde CO2 door het maken van biogas is er ook minder behoefte aan mest en dient er minder gesproeid te worden. Dat de relatieve onbekendheid van energiegewassen in België dit soort avonden noodzakelijk maakt is zeker gebleken maar is tevens een opportuniteit om biomassa eindelijk zijn rechtmatige plaats te geven. Het groeipotentieel van biomassa is gewoonweg veel groter dan voor wind of zon(in output KWh) maar men dient de juiste keuzes te maken. De kans om met eigen lokaal(in een straal van 20km) geproduceerde brandstof(in dit geval energiemaïs) grote hoeveelheden biogas te produceren is een van de weinige schone en duurzame toepassingen. Het feit dat landen als Duitsland, Nederland en Denemarken hierin voorlopen is op zich zelfs goed want dan heb je bewezen voorbeelden. In Duitsland is bijvoorbeeld 12% van de beschikbare landbouwoppervlakte gebruikt voor de teelt van energiegewassen, dit resulteert in meer dan 5000 biogascentrales. Dat biogas in de toekomst niet alleen maar zal gebruikt worden om groene stroom te maken(zoals nu in Tongeren zal gebeuren) maar dat men ook biogas zal gebruiken in het huishouden is zo goed als zeker.(het zogenaamde groene gas waar in Duitsland en Nederland al de eerste proeven mee lopen, dit biogas wordt geïnjecteerd in het gasnet na filtering)
De zin en onzin van kolencentrales
Deze week stonden in Nederland Greenpeace en een aantal energiebedrijven met de messen tegenover elkaar, de voorziene bouw van een aantal nieuwe kolencentrales in Nederland wordt door Greenpeace aangegrepen om hierover een duidelijke campagne te voeren tegen de grote CO2/NOX uitstoot van deze oude productievorm. De energiebedrijven werpen op dat de centrales modern zijn en relatief schoon. Een moeilijk verhaal om te brengen, want het is een beetje zoals kiezen tussen de pest en cholera. Ook al zijn de nieuwe centrales schoner dan ongeveer 40-50 jaar geleden ze blijven natuurlijk wel miljoen tonnen schadelijke uitstoot veroorzaken en daar moet je eerlijk over communiceren. Daar gaat het eigenlijk ook niet om, de verantwoordelijkheid ligt in Den Haag(of Brussel) waar een overheid gewoon heeft gekozen om van grote kolencentrales een deel van de de oplossing te maken nadat de gasreserves in Nederland zijn uitgeput. Het zijn de beleidsmakers die deze keuzes maken en niet de energiebedrijven en schiet Greenpeace hier gedeeltelijk op de verkeerde mensen. In Vlaanderen hebben ze een andere keuze gemaakt(voorlopig), geen nieuwe kolencentrales. Ook hier zal men moeten afwachten of men geen draai gaat maken en de vraag gaat moeten beantwoorden of men kolen uit de fuelmix in België wil halen. Voor mij gaat dit voorbij aan een andere vraag, wordt decentrale opwek een deel van de oplossing of blijft men uitgaan van centrale productie als hoofdoplossing?
Uitgenodigd door een stad
Deze week was ik uitgenodigd door een manager die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van een oude industriële site. De meer dan 100 hectaren gaan de komende 20 jaren een grote verandering ondergaan en men heeft gekozen dat duurzaamheid centraal zal staan(naast een aantal andere thema's). Op zich is het goed dat men dit in zijn visie schrijft maar het venijn zit hem in de oplossingen en de wil om ze uit te voeren. Een duurzaam energiebeleid bijvoorbeeld houdt in dat je over alle facetten nadenkt en deze ook waar mogelijk opneemt in je plan. Dit betekent dus naar mijn mening dat je op een dergelijk terrein niet alleen nadenkt over lokale groene stroom productie(de basis van inkomsten wellicht) maar ook over je eigen energienetwerk(slim) en sturing(software). Dit zijn radicale keuzes want dit betekent bijvoorbeeld dat een energieterrein in de toekomst mede zorgt voor zijn energieverbruikproductie en er nog maar een of twee connectiepunten met het publieke net zijn. Dit ongeacht de mogelijk regelgevende beperkingen hieromtrent (je moet wel op je eigen terrein blijven als je netwerken bouwt anders valt dit onder de opdracht van de netwerkbeheerders). Wat mij ook opvalt als leek over het transportvraagstuk en onze files, dat men geen intentie heeft om mensen terug dicht bij het werk te laten wonen, iets wat men in Duitsland veel meer ziet daar de bedrijven daar nog veel meer deel uitmaken van de stadskernen. In het kader van een duurzaam beleid zal men het aantal gereden kilometers ook drastisch moeten proberen terug te brengen en is het bouwen van woningen bij de businessparken een van de oplossingen.(In ieder geval bij de nieuwe businessparken die bij voorkeur niet bij de autosnelwegen leggen anders zuigt men nog meer verkeer aan.