Deze week stond er in een kleine mededeling dat Nuon België besloten heeft om de Brusselse markt te verlaten of toch in ieder geval geen nieuwe klanten te maken. Deze boodschap hoeft geen verrassing te zijn, dat ze toch actief in Brussel des te meer(bij Essent hebben we beslist om de Brusselse markt links te laten leggen daar het niet mogelijk was en is om hier tegen aanvaardbare risico's klanten te hebben). De regelgeving in Brussel is er eigenlijk op gemaakt om concurrentie weg te houden. Buiten het feit dat nieuwe leveranciers net als in de andere gewesten met nul klanten moesten beginnen en de historische spelers hun klanten voor niks kregen(vanuit hun historische positie kan men moeilijk beweren dat ze deze klanten verdiend hadden) heeft de Brusselse regering en de bevoegde minister vooral geluisterd naar de historische speler hoe de markt gesloten kon blijven. Deze rechtstreekse daad van wanbeleid in de hoofdstad van Europa op het vlak van stimulering van de energie liberalisering blijft raadselachtig. Waarom heeft men ervoor gekozen om de historische speler zo de beschermen? Tot nu toe heeft de media zich deze vraag niet gesteld en is ze zeker niet op zoek gegaan naar antwoorden. Dat de Brusselse bedrijven en bevolking hier de prijs voor betalen is duidelijk. Erger is eigenlijk nog dat de Europese Commissie in zijn achtertuin dergelijk gedrag tolereert, het is trouwens opvallend hoe weinig we de laatste zes maanden nog gehoord hebben uit Europa(en de federale overheid) over het uitblijven van maatregelen die de concurrentie moeten versterken in onze sector. Deze week werd ook duidelijk dat Poweo in Frankrijk(zowat de enige alternatieve aanbieder) wederom in zwaar weer zit en termen gebruikt zoals het bijltje erbij neer leggen. Voor mij is het duidelijk, de liberalisering heeft er vooral voor gezorgd dat de energiehuishouding van kleine landen niet meer bestaat ten voordele van de nationale kampioenen van de grote landen. Toch zeker in België en Nederland is er sprake van een ware rooftocht op onze nationale en regionale historische spelers, indien begrijpt dat het bewerkstelligen van concurrentie inhoudt dat je een minimum aantal concurrenten hebt. De enige oplossing lijkt me nog dat SMP(Significant Market Power) gaat gelden in onze sector en alle landen deze gaan implementeren. Er zal bij wet moeten vastgelegd worden dat geen een speler meer dan 15 tot 20% van de markt(of van een deelmarkt) mag bezitten in een land en dat dit op Europees vlak niet boven de 5% mag uitkomen. Dit kan nog altijd en het zou trouwens een dynamiek zonder weerga te weg brengen daar ook spelers van buiten Europa zo delen van onze energieketen in handen kunnen krijgen zonder dat er van concentratie sprake zou zijn.