Vorige week werd er een vervolg geschreven aan de onzekerheid over de introductie van de digitale meter of beter gezegd bij het vervangen van de oude meters bij mensen die geïnvesteerd hebben in een zonnepanelen installatie op hun dak.

Het is geen mooi schouwspel nu het Grondwettelijk Hof beslist heeft dat de huidige compensatie niet voldeed en in de prullenmand werd gegooid.  Nog geen dag later heeft de Vlaamse regering het probleem opgelost door de beurs open te trekken en een vergoeding te voorzien voor die mensen die het voordeel van de terugdraaiende meter verliezen. 

Voor ieder huishouden met zonnepanelen zal een berekening dienen gemaakt te worden om aan tonen wat haar/zijn verlies was en krijgt men een compensatie tot meer dan 1200€.  Ben benieuwd hoe men dit huzarenwerkje gaat klaren of mag Fluvius dit varkentje even gaan wassen.  Stel mij wel de vraag hoe de mensen die al langer zonnepanelen hebben gaan reageren als zij horen dat ze hun terugdraaiende meter verliezen en geen enkele compensatie krijgen omdat de overheid vindt dat ze aan een bepaald rendement(5%) geraakt zijn.

Zelf heb ik ook zonnepanelen in 2012 laten installeren en moeten kiezen voor BIPV(lees geïntegreerd in het dak) op advies van de lokale overheid.  Deze duurdere methode(minimum 25% duurder) zorgt natuurlijk voor een lager rendement, denkt u dat ze hiermee rekening gaan houden?  Dit valt toch erg te betwijfelen daar men zich waarschijnlijk gaat baseren op het opgegeven vermogen van uw installatie en daar een standaard rekening met standaard waarden gaat op los laten.

De advocaten zullen er een vette kluif aan krijgen want ik voorspel toch legio recht zaken van gezinnen die zich tekort gedaan voelen omdat ze extra geïnvesteerd hebben in betere installaties die dus boven een standaardprijs voor een bepaald jaar zaten.

Wat minstens zou erg is blijft natuurlijk het vertrouwen naar de bevolking toe(en dus ook bedrijven) om duurzame investeringen te doen, het mag dan vooral perceptie zijn want vertrouwen komt te voet maar vertrekt te paard.  Ook wordt de digitale meter nu door velen ten onrechte verkettert want het is niet de schuld van technische vooruitgang maar vooral het menselijk falen dat dient voorop te staan.

Nu is de “slimme” meter toch vooral gedegradeerd op het eerste zicht tot een administratief middel om te kunnen straffen en niet als een hulpmiddel om je huishouden efficiënter in te richten qua verbruik.  Handig voor de netbeheerders en leveranciers om accurate verbruiksdata te krijgen om zou hun facturatie beter te kunnen automatiseren maar de introductie van deze digitale/slimme meter is er toch één van gemiste kansen.

Het kunnen lezen van verbruiken vanop afstand heeft niets te maken met slim en kan al heel veel jaren bij bedrijven.  Het sturen van je verbruik vanop afstand is dat wel en hier is zogoed als geen visie te bekennen.

Nee, we gaan ondertussen 700 à 800 miljoen Euro uitgeven om ervoor te zorgen dat u thuis van laag naar hoog calorisch gas kunt gaan, weggegooid geld en de uitvoering van een beslissing van vele jaren geleden voor dat het klimaatakkoord van Parijs nog maar bestond.  Het is alsof je een rally rijdt met een uitgestippeld parcours en je ziet een instorting van een brug voor je maar je rijdt gewoon door omdat je leest dat de brug er nog staat. 

Men had voor een goedkopere oplossing kunnen kiezen zoals in Nederland door aan de grens/bron het hoog calorisch gas vanuit één fabriek naar de juiste waarden te kunnen brengen voor uw huidige installatie.

Terugkomend op de saga van de slimme meter en het wereldrecord snelle oplossing die de Vlaamse regering op één dag heeft gevonden om het verlies van de terugdraaiende meter te compenseren is het onwaarschijnlijk dat we niets meer gaan horen hiervan.

Het is goed dat de overheid gestand doet aan haar afspraken uit het verleden maar het blijft een lapmiddel waarvan één ding zeker is dat de wonde zal blijven zweren.