Deze week is het spookidee weer opgedoken van de prijsblokkering van de elektriciteitsprijs.  Op zich vanuit de overheid een lovenswaardig theoretisch idee om de consument te beschermen tegen de forse prijsstijgingen van de laatste tijd.  Dat deze voor elektriciteit voor meer dan de helft onterecht is dat weten wel al(lees de elektriciteitsprijs(groothandel) wordt gebaseerd op het duurste deel van de productie zijnde de gascentrales, ten dele heeft de koppeling van de Frans, Belgisch en Nederlandse elektriciteitsbeurs dit ook in de hand gewerkt)
Zover de theorie en het opnieuw opduiken van de wens om de prijs te plafonneren(zogenaamde cap pricing), de praktijk leert echter dat dit vooral in het belang is van de dominante marktpartijen en dat dit de marktwerking voor nieuwe spelers ook enorm verstoort.  Sinds de Irak oorlog in 2003 weten de nieuwe spelers in Spanje en Frankrijk wat dat is, leven met capped prijzen.  Voor deze landen wilt dit zeggen dat de consument nu een lagere prijs betaald voor zijn elektriciteit dan de aankoopprijs op de beurs(lees groothandel).  De nieuwe spelers zijn zogoed als op sterven na dood.  In Frankrijk heeft de zowat enige nationale nieuwkomer Poweo alleen kunnen overleven door ingrijpen van de staat die hun als een soort goodwill eigen productie(deels virtueel) en/of korting op de groothandelsprijs heeft gegeven. 
Een tweede reden waarom het kunstmatig laag houden van de prijs slecht is dat dit onzekerheid geeft naar de toekomst toe, voor nieuwe investeringen heb je een bepaald prijsniveau nodig dat natuurlijk boven de kostprijs moet leggen.  Investeringen in nieuwe productie(lees ook efficiëntere methoden) worden hierdoor uitgesteld en dus zorgt deze maatregel ter bescherming van de consument in een verdere veroudering van een al oud productiepark.  Deze maatregel zorgt dus voor een grotere vervuiling en dus een verdere achterstand op de Kyoto doelstellingen.
In een vrije markt kan men voor de consumenten geen aparte prijs geven terwijl onze bedrijven meer moeten betalen.  Het nationaliseren van het leveren van stroom aan het consumentensegment is de enige andere optie, tegenwoordig trouwens het mirakelwoord wordt blijkbaar.  Daar dit voor onze sector onwaarschijnlijk is kan men dus veel beter meer concurrentie introduceren als beste garantie voor een scherpe prijs.
Als laatste bedenking zou ik de beleidsmakers zich ook bewust willen laten worden dat men in onze sector slechts processen kan laten verbeteren door het ganse systeem aan te pakken en niet een stuk eruit te nemen, ieder deel van de keten(of dit nu netwerk, metering, productie, groothandel, levering, gas, e.d.) heeft invloed op elkaar en zal men er steeds zorgvuldig naar moeten kijken wat de impact kan zijn van een maatregel op de hele energiewaardeketen.