Het heeft lang geduurd, reeds in 2016 waren er gesprekken over de omvorming van de distributietarieven die een steeds groter deel van onze factuur geworden zijn. Alleen al de distributietarieven nemen tot 45%(en meer) van uw factuur in en werken de verduurzaming eerder tegen.
Komt daar dan nog bovenop dat ondanks de goedkope elektriciteit op de stroombeurzen van de laatste tien jaar uw factuur is volgepropt met allerlei belastingen en taksen die uw groene stroom factuur onnodig verzwaren. Gezien de objectieven van het klimaatakkoord in Parijs moeten we onze energiehuishouding en bij uitbreiding onze samenleving verduurzamen.
Een belangrijke is ook de verduurzaming van warmte gezien deze energetisch gezien veel meer energie kost dan onze elektrisch verbruik voor onze huishoudtoestellen. In België wordt hier vooral aardgas en stookolie voor gebruikt, twee fossiele brandstoffen die niet alleen massale hoeveelheden CO2 de lucht in pompen maar ook andere schadelijke stoffen die wij inademen en onze lucht vervuilen.
De paradox wilt dat de overheid onze groene stroom zo duur heeft gemaakt dat aardgas en stookolie tot vier keer zo goedkoop zijn want ze krijgen een gunst voordeel wat de belastingen betreft. Bijna niet voor te stellen dat men sinds jaren al geen werk heeft gemaakt van de verschuiving van belastingen van groene stroom naar aardgas/stookolie/kerosine. Dit laag hangende fruit(lees oplossing) blijft onaangeroerd leggen en het is raden naar het waarom.
Is het een succesvolle lobby van de fossiele industrie of is het onvermogen van onze huidige politieke generatie? Is het een gebrek aan interesse aan een beter en schoner milieu voor komende generaties(en de onze) of gewoon een kwestie van centen. De overheid heeft met zijn obesitas van geld de schrik in het hart om toch maar aan de (lage)inkomsten te raken van de fossiele brandstoffen.
Trouwens aan de pomp zijn de fossiele brandstoffen zoals diesel en benzine wel zwaar belast en dat maakt het des te vreemder dat men aardgas/stookolie/kerosine ook niet op dezelfde manier gaat belasten. Dit kan perfect alleen moet men rekening houden met het communiceren van de boodschap. Geef de samenleving tijd om zijn verwarming om te bouwen door aan te kondigen dat maatregelen pas in 2025 voor de helft ingaan en vanaf 2030 een volledige belasting op alle fossiele brandstoffen.
Terugkomend op de aangekondigde tariefwijziging van de Vlaamse distributienettarieven vanaf 2022 blijft het een gemiste kans om het distributietarief voor aardgas niet tegelijkertijd te verhogen om zo de verduurzaming van onze energiehuishouding naar groene stroom(en groene warmte) te helpen financieren en dan vooral het netwerkgedeelte. Dit gebrek aan ambitie is wellicht een indicatie dat de aangekondigde tariefwijziging vooral vanuit een defensief idee geboren is om toch maar de inkomsten te beschermen(en winst) en ook de noodzaak van nieuwe investeringen te beperken.
Men rekent erop dat men de samenleving kan vragen om zijn piekverbruik te beperken en men neemt voorbeelden als het laden van de elektrische wagen en warmtepomp als voorbeeld. Nu kun je wellicht nog beslissen wanneer je de wagen in het stopcontact steekt maar een warmtepomp werkt vol automatisch en als burger heb je daar minder invloed op. De warmtepomp werkt morgen trouwens in samenwerking bijvoorbeeld met zonneboiler panelen, aardgasketel om zo optimale warmte te verzorgen. Dit automatisch samenwerken kun je zomaar niet gaan wijzigen want zo ga je de efficiëntie van je installatie onder druk zetten en verlies je zo een deel van de theoretische winst om je piekverbruik naar beneden te brengen.
Ben benieuwd of de regulator gaat opletten dat er in het nieuwe tariefvoorstel rekening is gehouden met het gebruiksprofiel van een duurzame energiehuishouding die gebruik maakt van een combinatie van systemen zoals hierboven omschreven.
Het uitgangspunt van een nieuw tariefsysteem mag niet alleen bestaan uit het naar beneden brengen van het piekverbruik maar ook gebouwd zijn om ervoor te zorgen dat zij de verduurzaming stimuleert en dit weg van fossiele brandstoffen naar groene stroom en warmte.
Dat het tarief pas ingaat in 2022 zou ons voldoende tijd moeten geven om ervoor te zorgen dat de nettarieven de duurzame transitie gaan ondersteunen zelfs als dit ten koste gaat van de winsten van de netwerkbedrijven. Alles dient te wijken voor het behalen van de duurzame doelstellingen zodat we tegen 2050 een energiehuishouding en samenleving hebben die geen negatieve impact meer heeft op mens, dier, milieu en klimaat.