Een nieuw jaar met nieuw kansen, de wereld kreunt op dit ogenblik en iedereen snakt naar een normalisering van voor de Corona crisis.  Sommige noemen dit het nieuwe normaal maar ik vraag me toch af of men toch niet gewoon verder wilt doen zoals vroeger waar alles kon en er geen grenzen waren.  Lang nadat dit virus al in de boeken is verdwenen of zijn jaarlijkse winterse terugkeer zal kennen zoals het griepvirus komt de echte uitdaging op ons af.

Dat ook 2020 weer een warmterecord gaf met liefst anderhalve graad te warme temperatuur is vandaag niet meer dan een voetnoot en verdrinkt in de hysterie van het moment.  De mens is in overlevingsmodus en alle andere problemen zijn verdwenen als sneeuw voor de zon.

Kijkende naar de energiesector en bij uitbreiding onze economie en welvaart is de technische uitdaging om tegen 2050 van fossiel naar duurzaam te gaan een gigantisch mooie uitdaging.  De getallen zijn om van te duizelen, gaat u even met mij mee.  Bijvoorbeeld Nederland verbruikt vandaag jaarlijks 105 TWh elektriciteit aangevuld met het huidig verbruik van aardgas, steenkool en aardolie.  CE Delft heeft in opdracht van Netbeheer Nederland een analyse gemaakt wat de transitie naar duurzame energie inhoudt tegen 2050.

Even de getallen in een notendop, zon en wind dienen tegen 2050 zo’n slordige 315,5 TWh groene stroom jaarlijks op te weken, aangevuld met 5 BCM groen gas(112 PJ of 31,3 TWh), 25,4 TWh biomassa en nog een beetje Geothermie/restwarmte.  Afval doet ook nog een duit in het zakje met 31, 4 TWh en ook aardgas neemt nog 34,5 TWh voor zijn rekening.

Totaal komt men op een jaarlijkse stroom behoefte van 438 TWh of maar liefst factor 4!  Met deze productie kan men dan de nieuwe industrie voeden, de elektriciteit leveren, de warmte(voor industrie en huishoudens) en de transportsector.

Ook al zullen de getallen voor België wellicht enigszins verschillen ze zullen ook neerkomen op een factor vier ten opzichte van het huidige elektriciteitsverbruik, de huidige jaarlijkse 80TWh verbruik in België komt dan ook neer op 320 TWh groene stroom productie die ieder jaar moet geproduceerd worden.(zowel voor Nederland als België zit binnen deze productie voor ongeveer 8-10% flexibele gasproductie).

Eenvoudig zeker niet, zelfs moeilijk maar wel mogelijk.  Natuurlijk zal een deel van de toekomstige grondstoffen/brandstoffen geïmporteerd dienen te worden gezien de grote van de Lage Landen  maar dat is nu niet anders.  Sterker nog, op dit ogenblik importeren wij alle fossiele brandstoffen van het buitenland. 

Wat ook opvalt is dat wind(vooral offshore) zowat acht tot tien keer zoveel groene stroom opwekt dan zon in onze Lage landen en hier zal voor België de uitdaging nog groter zijn dan voor Nederland gezien de kleine kustlijn en dus mogelijkheden om offshore parken te bouwen.

Niet populair maar België heeft gewoonweg niet het potentieel om 280-320 TWH groene stroom te gaan produceren en vroeg of laat zullen vraagstukken zoals kernenergie terug op tafel komen, niet omdat ik voorstander ervan ben maar omdat de cijfers het gewoon aangeven.

Natuurlijk is het goed dat de Lage Landen goede hoogspanningsverbindingen hebben met hun buren en dit gaat zeker helpen om zo efficiënt mogelijk de toekomstige duurzame geproduceerde elektriciteit te verdelen waar hij nodig is.   Alleen hebben alle landen te maken met een verviervoudiging van hun stroombehoeften de komende decennia om tegen 2050 naar een CO2 vrije en duurzame energiehuishouding te gaan dus is de historische structurele import of export van stroom geen gegeven meer.

Ondertussen blazen de grote oliebedrijven warm en koud over hun transitie en gaan ze voor nu gewoon door met massaal te investeren in nieuwe fossiele bronnen.  Het wordt opletten voor het verschil te kunnen zien tussen echte wil tot veranderen of “greenwashing” en het zal veel politieke moed vergen om dit af te dwingen.

Zelfs landen als de Verenigde Staten, Mexico, Brazilië, Noorwegen en vele andere staten organiseren tot op vandaag veilingen voor nieuwe concessies om naar olie en gas te boren.  Vele van deze landen hebben enkele jaren geleden ook het klimaatakkoord getekend in Parijs en zitten dus in een spagaat om economische belangen hand in hand te laten gaan met onze duurzame doelstellingen

Dat 2021 een terugkeer maar brengen naar de lange termijn objectieven om naar een duurzame samenleving te streven om zo onze economie klaar te maken voor een mooie toekomst!