Deze week heb ik veel vragen gekregen over de waarde van een mogelijke verlenging van het nucleaire park in België.  Op zich is het uitrekenen van de kostprijs van het opwekken van een KWh kernenergie uit afgeschreven centrales geen onbekend terrein.  Er zijn in de wereld experts genoeg die dit kunnen bevestigen.   De meeste bedragen die terugkomen zijn ergens tussen de 12 en 18 Euro per MWh.  De vraag of kernenergie in België deel blijft uitmaken van de toekomstige fuelmix is in eerste instantie een politieke beslissing maar wel een die hopelijk gebaseerd is op technische, economische en ecologische argumenten.  De raad van wijzen die hun aanbevelingen hebben bekend gemaakt houden de antwoorden netjes in het midden en laten voldoende ruimte voor de politiek om naar links of rechts te gaan(lees ja of nee).  De ideeën en berekeningen die ik in het verleden en nu heb laten maken door bedrijven als PWC, BDO, Lawfort en Lydian hadden als voornaamste doel om enige onderbouwing te geven aan de emotionele argumenten van de voor- en tegenstanders.  Zelf ben ik geen voorstander van kernenergie maar we hebben het wel, mijn bezorgdheid is er vooral een van anticiperen op een mogelijke levensduurverlenging.  Onze sector heeft veel beleidssteun nodig om in staat te zijn om gans ons toch relatief oude productiepark te vervangen.  De eventuele vergoeding die de regering gaat vragen aan de uitbaters van de kerncentrales dient voor een deel opnieuw geïnvesteerd te worden in de sector, liefst in duurzame oplossingen maar ook in moderne performante  grootschalige productie.  Onze industrie heeft behoefte aan betrouwbare en betaalbare energie.  De huidige begrotingstekorten zouden er wel eens voor kunnen zorgen dat dit deel van het verhaal vergeten wordt.  Men kan niet ongestraft vele miljarden uit een sector halen en er niks voor terugdoen, een goed voorbeeld hier is de UMTS vergunningen die eind 1999, begin 2000 ervoor gezorgd hebben dat deze (telecom)industrie er bijna volledig is onder door gegaan.  Toen werd er op drie maanden meer dan 100 miljard Euro uit de sector gehaald en binnen enkele weken was het geld verdwenen in de putten van de algemene middelen van de verschillende overheden.  Direct zijn er hierdoor meer dan een kwart miljoen banen gesneuveld(bij bedrijven zoals Ericsson, Motorola, Lucent, Alcatel, etc- en indirect meer dan een half miljoen.
Ook de kernenergie uitbaters halen veel uit een mogelijke verlenging van de levensduur van deze centrales;
Door de verlenging kan het geld dat dient voor de afbraak aangewend blijven worden voor andere zaken, de expertise van de werknemers blijft behouden, geen sociaal passief dat dient betaald te worden, het portfolio effect van de productie kan deel blijven uitmaken van de energiemix, een billijke vergoeding(kostplus) zorgt toch nog voor winst en omzetbijdrage.
Het zogenaamde Borssele scenario is eigenlijk geen optie voor België daar in tegenstelling met Nederland kernenergie van groot belang is in onze fuelmix.  Het strategisch belang van kernenergie in België staat centraal en de impact op de elektriciteitsmarkt wordt door iedereen erkend. In Nederland maakt kernenergie nog geen 4% uit van het opgewekte vermogen en dient men het openhouden van Borssele ook te zien in het licht van het behouden van operationele kennis.  Ook zijn onze centrales in het verleden heel snel afgeschreven(op 20 jaar) en kan zo de marginale kost voor productie en dus ook de marge goed in beeld worden gebracht.  Hopelijk zal onze regering in overleg met de uitbaters erin slagen om dit belangrijk dossier op de juiste manier te waarderen en ook begrijpen dat er behoefte is aan visie en beleid om nieuwe investeringen te stimuleren.