De Frans-Belgische nutsgroep Suez en het Franse energiebedrijf Gaz de France hebben vanochtend hun fusie aangekondigd.Beide bedrijven smelten samen tot de nieuwe entiteit GDF SUEZ. Gisteravond werd al duidelijk dat de raden van bestuur vandaag naar buiten zouden komen met dit nieuws.  Is dit goed nieuws?

Dat hangt vooral af van de voorwaarden die gekoppeld zijn aan een dergelijke fusie en wie de aandeelhouders zijn erna.  Het eerste is eigenlijk al eerder bekend gemaakt maar ik zal de voornaamste voorwaarden hier nog even herhalen;

- voor België dient Distrigas verkocht te worden aan derden, Suez/Electrabel zou dan klant worden bij Distrigas voor de eerste vijf jaar. Het vijfde jaar zouden ze nog 20% afnemen van hun gasbehoeften(toch een 70TWh). Dit wil dus zeggen dat de waarde van Distrigas degressief zal zijn en men zich kan afvragen of dit op lange termijn dan nog iets bijdraagt aan de liberalisering.

- Voor België dient hun belang in Fluxys naar een minderheidsbelang te gaan zonder nog een blokkeringsminderheid te hebben, belangrijk hier om op te merken is dat het bedrijf in twee zou opgesplitst worden met name een netwerkbedrijf en een handels/opslag bedrijf.  Deze laatste activiteit zou dan geen deel uit maken van deze vereiste. Gevolg is wel dat er zo weinig zal veranderen aan de dominante positie daar de grote opslag mogelijkheden in dezelfde handen blijven. Een gemiste kans om meer concurrentie te krijgen op de groothandelsmarkt en de kleinverbruikersmarkt.

- Verder zijn er in Frankrijk nog een aantal zaken waarvan GDF zich moet ontdoen.

- Ook dient GDF zijn belang in SPE te verkopen(25%) waarvan Centrica waarschijnlijk zijn voorkooprecht zal laten gelden, gezien de relatief kleine en kwetsbare positie van SPE in België met zijn voornamelijk gasgestookt productiepark is het vertrek van GDF slecht nieuws voor hen.  Hun concurrentie positie zal hierdoor nog meer verzwakken en hun voormalige aandeelhouder gaat trouwen met hun grootste concurrent.  Deze komt dus ook met alle interne kennis van de toekomstige strategie van SPE/Centrica over en kan zodoende hier zijn strategie op aanpassen.Verder zijn er ook een aantal zaken die de ontslagnemende Belgische regering heeft “afgedwongen” blijkbaar, hoe hard deze zijn is twijfelachtig zeker gezien de laatste acht jaar van inactiviteit.  De belofte van de dominante partij dat zij capaciteit ter beschikking zal stellen aan 2 concurrenten doen bij mij de haren rijzen, zo zorgen ze zelf voor het instant houden van de gesloten markt.  Monopolie, duopolie of oligopolie het eindigt allemaal op hetzelfde: geen marktwerking.

Het is te hopen dat de nieuwe regering op tijd zijn werk kan doen om deze fusie ook aan te wenden om verdere voorwaarden op te leggen en zich niet met kruimels laat wegsturen zoals tot nu toe het geval was. De onlangs gepubliceerde ideëen van een rooms blauwe toekomstige regering hebben enkele goede elementen om de liberalisering vooruit te helpen alleen zijn ze nog niet uitgewerkt.Het andere vraagstuk, wie worden aandeelhouders is even verontrustend, na het grootste Europese energiebedrijf EDF komt nu de nieuwe combinatie op plaats twee.  Beide worden volledig gedomineerd door staatsbeslissingen van de Franse regering.  Alle belangrijke beslissingen zullen steeds op het kabinet van de president genomen worden en nergens anders. Deze ontwikkeling staat toch wel haks op de ambitie van de Europese Commissie om de energiemarkt te liberaliseren, liberalisering betekend toch ook privatiseren en de voormalige molochen een maatje kleiner te maken zodat nieuwe concurrenten geboren worden. De Commissie heeft zich tot nu toe te weinig laten zien in dit dossier en de gevolgen in Frankrijk en België zullen merkbaar zijn. In Frankrijk kan men nu wel definitief een kruis maken over een geliberaliseerde markt. De ganse markt wordt nu ingenomen door één controlerende aandeelhouder. Het lijkt me dat de Franse president zijn mosterd is gaan halen bij Poetin