Dat de SDE++ in 2026 verder wordt gezet is op zich positief nieuws op voorwaarde dat er behoorlijk gesleuteld wordt aan de inhoud.  Nog subsidies voorzien voor zonneparken is niet meer nodig en zelfs gevaarlijk daar teveel groei in zon nog meer onbalans gaat veroorzaken en storingen op het net.  We hebben opties nodig en betrouwbare flexibiliteit.

Ook de SDE++ gebruiken om fossiele oplossingen te gaan ondersteunen is een slecht idee.  De ambities om CO2 uitstoot onder de grond te stoppen is op zich nog te begrijpen maar deze ondersteuning dan vervolgens afnemen van echt duurzame ontwikkelingen is eigenlijk niet correct.  Hiervoor dient men een aparte subsidieregeling voor op te zetten.

Nu merk je overal wel een tijdelijke terugval van het duurzaam denken, het principe van we snappen dat het belangrijk is maar nu even niet.  We gaan weer in bommen en granaten investeren want het rode gevaar komt dichterbij.  Vanuit de Baltische staten is nog te begrijpen dat zij enigszins panisch zijn omtrent een mogelijk terugkeer van het Rode leger gezien de geschiedenis maar de realiteit is toch echt anders.  Het Russische leger zit tot zijn nek in het Oekraïense moeras en ondertussen zijn er al een kleine miljoen soldaten gekwetst en gesneuveld aan Russische kant.

De oude truc van kies een externe vijand is al zo oud als de weg naar Rome en vooral een bliksemafleider.  Natuurlijk doet deze Russische  regering zaken die het daglicht niet verdragen maar of deze als aanleiding moeten dienen voor een grootscheepse invasie is twee bruggen te ver.

Positief is wel de doorbraak voor het maken van groen gas uit afvalstromen.  De bijmeng verplichting gaat daar zorgen voor een structureel solide basis.  Blijft wel dat afval voorkomen nog beter zou zijn en de veestapel in Nederland zal op termijn toch drastisch moeten inkrimpen.  Potentieel voor groen gas blijft dan ook relatief ten opzichte van het huidig gasverbruik.

Ondertussen gaat het van kwaad tot erger met de windmolen concessies op zee, na het debacle in Denemarken waar gewoon niemand kwam opdagen voor de GW concessies besliste de Nederlandse minister Hermans recent om de geplande concessies voor dit jaar voor een deel uit te stellen en bij te sturen.  Op zich een wijze beslissing want de uitkomst hier zou niet anders zijn dan in Denemarken.  Het is zelfs te vrezen dat de concessies die vorig jaar werden gegund ook vertraging gaan oplopen of zelfs de diepvries ingaan wegens niet rendabel, zie het recente voorbeeld van Örsted in Engeland die liever een forse schadevergoeding betaald dan zijn reeds vergunde windmolenpark nu te moeten bouwen.Het feit dat men liever deze boete betaald dan bouwen bewijst dat de rendementen momenteel zwaar in het rood gaan.

De lange termijn contracten die windmolenparken op zee nodig hebben gaan momenteel eerder naar de 90€ dan 80€ per MWh.  Weinig animo bij de potentiële klanten om zich voor dit soort hoge tarieven lang vast te leggen.

Voor Europa is de verdere verduurzaming naar groene stroom nochtans de juiste weg alleen is de investeringskost een probleem op dit ogenblik.  Zelfs met een subsidie zoals CFD(Contract For Difference) waar de overheid een vloerprijs garandeert(en boven een bepaald plafond geld terug krijgt) is het momenteel helemaal niet zeker meer dat men gaat bouwen.  Wellicht is een extra ondersteuning nodig van de Capex bovenop de CFD. 

De grote interesse in kernenergie mag dan een feit zijn de onderbouwing in cijfers is dat niet.  Kijk maar naar de bouw van nieuwe kerncentrales in Hickley Point en je weet genoeg, kernenergie gaat daar richting 140€ per MWh kosten gedurende 40 jaar.  Geen idee hoe de industrie met dit soort prijzen kan omgaan.   Uitdagingen genoeg momenteel en er is behoefte aan het volhouden van de lange termijn doelstellingen.  Overheden dienen betrouwbaar en voorspelbaar te zijn!